Bijna Eindejaar betekent ook Top 2000, en daarmee ook vele weetjes en meer diepgaande analyses van allerlei liedjes. kwam ook het pakkende liedje Zoutelande van Bløf aan de orde. Velen, maar lang niet iedereen, weten dat dit een cover is van het nummer Frankfurt Oder van de Duitse artiest Bosse. Luisterend naar het origineel valt op hoe dit liedje tamelijk “rücksichtslos” is overgenomen door Bløf, tot letterlijke zinsdelen aan toe. Dit feit werkt nogal ontnuchterend voor Neerlands trots.
Maar iets verder kijkend in de Nederlandse muziekgeschiedenis staat dit zeker niet op zich; covers zijn van alle tijden. Op internet is hier natuurlijk gemakkelijk informatie over te vinden zoals de De Nederlandstalige cover top-100 en WhoSampled.com – Dutch Covers waarin uitgebreide lijsten van Nederlandstalige covers te vinden zijn.
Neem nu Marco Borsato; inmiddels aardig bekend is dat Margherita een cover is van het prachtige gelijknamige Italiaanse nummer van Riccardo Cocciante maar verder kijkend komt Marco nog vele malen meer voor in de coverlijst, met als voor mij de opvallendste Dromen zijn bedrog. What’s in a name? Maar ook artiesten als Boudewijn de Groot en André Hazes komen voor met niet de minst bekende nummers als Een meisje van 16 en Zij gelooft in mij.
De allergrootste ontluistering vond ik zelf de klassieker die iedereen wel kent en allerlei oer-Hollandse gevoelens oproept: Het Dorp van Wim Sonneveld. Wegdromend in dit prachtige melancholische lied zie je het tuinpad van zijn (jouw?) vader zó voor zich uitrollen…. Dit liedje blijkt een cover te zijn van La Montagne van de Franse chansonnier Jean Ferret.
Nu ik dit weet kan ik, hoe meesterlijk dit liedje ook is vertolkt, niet meer het beeld loslaten van het Hollandse tuinpad dat dus eigenlijk een Frans bergpad is….
Bronnen en verder lezen en kijken:
La Montagne – Jean Ferret / Het Dorp – Wim Sonneveld
Bosse feat. Anne Loos (SILLY) – Frankfurt Oder | The Story Behind The Song | Top 2000 a gogo
Geweldig, vooral de laatste zin. Dat maakt hem echt af. Leuk om te lezen hoor.
Dan vergeten we nog je hoeft niet naar huis vannacht van Marco Borsato. Met dank aan Don Leo. Het nummer is van de triplets en heet (je raadt het al) you don’t have to go home tonight. Misschien nog wel beter dan de versie van Marco…
Ik zat dit jaar weer te luisteren en te kijken naar al die Top 2000 programma’s en er kwamer er inderdaad weer veel voorbij, zoals dat verjhaal van Avonden dat blijkbaar in ruwe versie van Rob de Nijs was en dat Boudewijn de Groot ermee vandoor ging… en een grote hit werd..
Zoveel voorbeelden inderdaad!
ik vind er ook elke keer weer eentje… het is gewoon opvallend 🙂
Dat is ook een goede inderdaad!